اگر نگاهی به دهه‌ی گذشته بیندازیم، می‌بینیم که هیچ فناوری همچون تلفن هوشمند نبوده که این قدر فراگیر شود و زندگی روزانه‌ی افراد را در سراسر دنیا دستخوش تغییر نماید. اما امروزه این فناوری به بخش اصلی زندگی روزمره‌ی ما تبدیل گردیده و آن را متحول ساخته است. درآمدهای مرتبط با تلفن همراه در دنیا امسال بخش عمده‌ی بازار 715/1 تریلیون دلاری تجهیزات الکترونیک را به خود اختصاص خواهد داد. هرچند که رشد این بازار در حال یک رقمی شدن است و فناوری‌های دیگر در فضای سخت‌افزاری جایگاه پیدا می‌کنند.
امروزه شاهد رشد روزافزون اینترنت اشیا (IoT) و همین طور مهاجرت به سیستم‌های ابری و موضوعات داده‌های بزرگ و آنالیز داده‌ها هستیم. باز هم این فناوری جدید، در حال تغییر سبک زندگی، کار، تفریح و حتی ارتباطات ما است. البته این، همه‌ی ماجرا نیست، بلکه فناوری IoT در بیست تا سی سال آینده عامل رشد و توسعه‌ی فناوری‌های مختلف خواهد بود. در این عصر فناوری، شاهد ظهور میلیاردها سنسور خواهیم بود که دارای میزانی از هوشمندی هستند و می‌توانند به ابزارها و دستگاه‌های دیگر متصل شوند. در حالی که مراکز داده‌ها و دیگر شبکه‌ها مبنای زیرساخت‌های ابری را تشکیل می‌دهند که با حجم زیادی از داده‌ها کار می‌کند، همچنان در مورد میزان فضای چیپ‌ها و همین طور نوعِ فناوری‌ای که سنسورها و گیت‌وی‌های مختلف را به فعالیت وادار می‌نماید، بحث‌هایی وجود دارد. موضوع اصلی این مقاله در رابطه با مباحث مربوط به فناوری‌های ویژه‌ی بسته‌بندی است که باعث می‌شود میلیاردها دستگاه مختلف در آینده‌ی نزدیک با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند. در حالی که سیستم‌های روی چیپ (SoC) در عصر گوشی‌های هوشمند فراوان شده‌اند، اما الزاماً این دستگاه‌ها عامل پیشرفت صنعت و حوزه‌ی IoT نخواهند بود.
به چه چیزی نیاز داریم؟
در دهه‌های مختلف، سازندگان چیپ‌ها و تراشه‌ها سعی کرده‌اند تا اجزای کوچک‌تر و قدرتمندتری بسازند که سریع‌تر بتوانند خود را با تغییرات صنعت منطبق نمایند. اگرچه این امر ادامه خواهد یافت، اما اینترنت اشیا، نیازهای بسیار متفاوتی را نسبت به فناوری‌های قبلی مطرح می‌سازد. هنگامی که دستگاه متصل به سیستم، عمل نسبتاً ساده‌ای، همچون
Wi-Fi، Bluetooth، GPS و موارد دیگر را به عنوان بخشی از یک اکوسیستم بزرگ‌تر اجرا می‌کند، الزاماً پیشرفته‌ترین گره‌ها و فناوری‌های موجود در صنعت مورد نیاز نیستند. از سوی دیگر، به عنوان یکی از اولین دفعات در تاریخ، تولیدکنندگان با نگاهی به گذشته، به دنبال سیستم‌هایی ساده‌تر می‌گردند تا از نظر اقتصادی به‌صرفه بوده و پیچیدگی کمتری داشته باشد. این بدان معناست که شاید در آینده، فناوری‌هایی به بازار بیایند که پیچیدگی کمتری داشته و با استفاده از موارد موجود در سیستم‌های فعلی ساخته شوند.
گزینه‌های پیش روی ما چیست؟
هر قدر که در صنعت پیش می‌رویم، شرکت‌هایی که به تولید تجهیزات و دستگاه‌های اینترنت اشیا می‌پردازند، گزینه‌های جدیدتری برای ما دارند. همان طور که پیش از این اشاره کردیم، سیستم‌های SoC مدت‌ها است که به بازار آمده‌اند و در محیط‌های مختلف، به خصوص با سیستم‌های گران‌قیمت‌تر و پیشرفته‌تر به کار رفته‌اند. اما در عین حال، قیمت بالای این محصولات می‌تواند باعث عدم کاربری وسیعِ آنها باشد. در حالی که به نظر می‌رسد در آینده‌ای نزدیک، شرکت‌های بزرگ حدود 150 میلیون دلار بر روی چنین سیستم‌هایی سرمایه‌گذاری نمایند، بسیاری از شرکت‌هایی که به تولید دستگاه‌های کوچک‌تر می‌پردازند، بازگشت سرمایه‌ی چندانی ندارند که بخواهند در این زمینه سرمایه‌گذاری‌های کلانی انجام دهند.
در عوض، بسیاری از شرکت‌ها به گزینه‌های دیگری همچون «سیستم‌های درون یک پکیج» (SiP) روی آورده‌اند. راهکار SiP نوعی بسته یا ماژول است که شامل یک سیستم یا زیرسیستم الکترونیکِ عملکردی بوده و با فناوری‌های نصب IC یکپارچه و کوچک‌سازی می‌شود. زیرسیستم‌ها ضرورتاً از مهره‌های مستقل تشکیل می‌شوند که در کارخانه به صورت مجزا تولید می‌گردند و هر کدام دارای گره‌ای هستند که از نظر اقتصادی کاملاً به‌صرفه است. با این دستگاه، شرکت‌ها می‌توانند قابلیت‌های ضروری را به شکلی مؤثر، در یک بسته‌ی کوچک شده برای کاربر سیستم ارائه نمایند.
سیستم‌های SiP علاوه بر اینکه گزینه‌ی جایگزین بسیار به‌صرفه‌ای برای SoC هستند، همچنین قابلیت‌های بیشتری نیز دارند که شرکت‌ها به آنها پی برده‌اند. برخی از مزیت‌های ویژه که به صورت مستقیم بر روی IoT تأثیر می‌گذارند، شامل قابلیت توسعه‌ی بوردهای سیستمی تسهیل شده و کوچک‌تر، یکپارچگی سیگنال بهتر، کاهش مصرف انرژی و اندازه و ضخامت کمتر قسمت‌های مختلف سیستم می‌گردد.
نهایتاً، نمی‌توان به صورت دقیق پیش‌بینی کرد که چند سال آینده اینترنت اشیا در صنعت RFID، چگونه پیشرفت خواهد کرد، اما می‌توان حدس زد که شاهد تجهیزات متصل به یکدیگر بیشتری در صنعت خواهیم بود. پیشرفت در زمینه‌ی اینترنت اشیا، خواه به صورت پتانسیلی برای شهرهایی با سیستم‌های یکپارچه باشد و یا سنسورها و سیستم‌های میکروالکترومغناطیسی که در خودروها نصب می‌شوند، برای صنعت RFID کاملاً قابل پیش‌بینی است. این پیشرفت‌ها در سایه‌ی سیستم‌های SiP احتمال موفقیت بیشتری خواهد داشت.
