۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ |
کنترل دسترسیمقالات

اکسس کنترل از کجا آغاز می شود؟

اکسس کنترل بخش مهمی از سیستم های حفاظتی است و با کنترل ورود و محدود کردن دسترسی، ساختمان ها و حتی اطلاعات را ایمن نگاه می دارد. به کمک امواج حاصل از یک کارت دسترسی، افراد مجاز می توانند وارد کل تسهیلات شده یا از یک بخش حفاظت شده همچون درب، راهبند یا گیت، عبور کنند. در عصر رشد روزافزون دغدغه های حفاظتی، دولت ها، شرکت ها و مدیران مراکز گوناگون باید اهمیت هویت قابل اطمینان را افزایش دهند، در حالی که تقاضا برای دسترسی راحت و مؤثر را نیز پاسخگو باشند.

دو نوع اصلی اکسس کنترل، فیزیکی و لاجیکال است. اکسس کنترل فیزیکی، دسترسی به ساختمان، اتاق و فضاهای داخل ساختمان ها را محدود می کند، حال آنکه اکسس کنترل لاجیکال به پرسنل مجاز و احراز هویت شده، اجازه دسترسی به منابع، سیستم ها، راهنماها، شبکه ها و فایل ها را می دهد. ترکیب اکسس کنترل فیزیکی و لاجیکال، سطح بالایی از حفاظت را ارائه کرده و به کمپانی ها امکان محدود کردن و نظارت بر دسترسی به داده ها و مکان های فیزیکی حساس را می دهد.

کارت دسترسی، به کمک یک سیستم اکسس کنترل فیزیکی، هویت شخص را مشخص می کند و فرآیندی دو مرحله ای را شامل می شود که کارت را بعد از چاپ شدن، به فرد مشخصی مرتبط می سازد. بعضی از سیستم های نرم افزاری شخصی سازی شده کارت همچنین بعد از اینکه کارت شخصی شد (به فرد خاصی تعلق یافت) می توانند به سیستم اکسس کنترل فیزیکی (PAC) متصل شده و آن را به روزرسانی کنند. Sebastian Tormos (سباستین تورماس)، مدیر بخش کارت در کمپانی Entrust Data، عضو تولیدکنندگان International Card (ICMA) اظهار داشت: اکسس کنترل با یک هویت قابل اعتماد آغاز می شود، که فردی را که دارای ابزار احراز هویت است، تأیید می کند. در ابتدا، یک سیستم فرد را تشخیص می دهد. سپس ابزارهای احراز هویت وی توسط یک بج، کارت هوشمند، پسورد، موبایل یا ابزار بیومتریک (اثر انگشت، تشخیص چهره یا الگوی عنبیه چشم) احراز هویت می شوند. بعد از احراز هویت، دسترسی پذیرفته می شود.

مشخص کردن آسیب پذیری های حفاظتی با ارزیابی خطر

اگرچه فناوری های دیجیتالی، نحوه احراز هویت را در سراسر جهان تغییر می دهند، اما ارزیابی خطر، چارچوب حفاظت را در بر می گیرد و اولین گام برای تعیین آسیب پذیری ها و نوع فناوری اکسس کنترل مورد نیاز به شمار می رود. هدف ارزیابی خطر، دستیابی به درکی از سیستم و محیط موجود و استفاده از داده ها برای تخصیص منابع کاهنده خطرات در مکان ها است که به طور قابل توجهی احتمال خطر را در مجموعه کاهش می دهد. در صورتی که این هدف به خوبی حاصل شد، ارزیابی خطر، مکان های مستعد تر را شناسایی می کند و به یکپارچه ساز و کاربر اجازه می دهد تا کاهش آسیب پذیری آن بخش ها را در اولویت قرار دهند.

Kevin Freiburger (کوین فریبرگر)، مدیر برنامه های تشخیص در کمپانی Valid، از اعضای ICMA خاطر نشان کرد: ارزیابی خطرات برای مجموعه های مصرف کننده، بسیار ضروری است. این ارزیابی خطرات اغلب مورد بی توجهی قرار می گیرد و کمپانی ها منابع مناسبی را به آن تخصیص نمی دهند که می تواند منجر به ایجاد آسیب پذیری در حفاظت شود.

توصیه می شود که کمپانی های مصرف کننده، یکپارچه سازان صنعت را وارد عمل می کنند تا ارزیابی خطرات را انجام دهند. فریبرگر افزود: هر یکپارچه سازی، تجربه کافی برای این کار را ندارد، بنابراین می توان خودِ یکپارچه ساز بی تجربه را یک خطر احتمالی تلقی کرد. به همین جهت، لازم است با سخت کوشی و تحقیق در مورد کمپانی ها و محصولات گوناگون در صنعت، این خطر را کاهش داد. کمپانی ها می بایست فروشندگانی را در نظر بگیرند که تمامی ابزارهای احراز هویت را در ساختمان داشته و نرم افزارها و سیستم های محافظتی را راه اندازی کنند. یک یکپارچه ساز باتجربه، شریکی دارزشمند محسوب می شود و به ارزیابی دقیق خطرات می پردازد. داشتن اطمینان به توانایی یکپارچه ساز در آنالیز سرمایه ها، خطرات و آسیب پذیری ها به منظور کاهش خطر با راه اندازی راهکارها و فناوری های مناسب در به حداقل رساندن خطرات حفاظتی، ضرورت و اهمیت دارد.

انتخاب فناوری کارت مناسب

دو عامل مهم در انتخاب فناوری کارت مناسب در بیشتر مشاغل، بودجه و حفاظت هستند. همین که کمپانی ها به خطرات احتمالی یک نفوذ و نشت حفاظتی پی می برند، تدابیری پیش بینانه تر می اندیشند تا مطمئن شوند که کارکنان و ساکنین به ساختمان ها دسترسی مناسبی دارند.

همچنین کارت های اکسس کنترل در دو دسته هستند: امنیتی و غیر امنیتی، که هر دو برای نظارت بر ورود و خروج افراد و دسترسی آنان به منابع به کار می روند.

انواع کارت های اکسس کنترل

همچنین دسته بندی دیگری، کارت های اکسس کنترل را به سه نوع تقسیم می کند: مجاورتی، نوار مغناطیسی و هوشمند.

کارت مجاورتی که فناوری قدیمی تری دارد، از حفاظت کم تری برخوردار است و با نزدیک کردن آن به ریدر کارت، کار می کند.

کارت های نوار مغناطیسی با کشیدن نوار روی ریدر کارت (مانند کشیدن کارت های بانکی) عمل می کنند. کپی و جعل کردن از روی این کارت ها بسیار آسان است. بنابراین در مکان های با حساسیت حفاظتی کمتر استفاده می شوند.

کارت های هوشمند، جدیدترین دستاورد در بازار کارت اکسس کنترل به شمار می روند و هدف از ساخت آنها، مشکل کردن جعل کارت بوده است. کارت هوشمند نسبت به کارت های مجاورتی و نوارهای مغناطیسی، مطمئن تر است و روز به روز رایج تر می شود.

در پایان فریبرگر خاطرنشان کرد: با نگاهی به 5 الی 10 سال آینده، با کاهش قیمت فناوری های جدید، استقبال کاربران نسبت به کارت های هوشمند و نیز فناوری های جدیدی همچون بیومتریک افزایش خواهد یافت.

ثبت یک پاسخ