پاندمی کرونا یک آزمون تحمل فشار برای سیستم های آموزشی در سراسر دنیا محسوب می شود و از این حقیقت پرده برداشت که بخش اعظم نظام آموزشی جوامع، آمادگی این آزمایش را نداشتند. تغییر کلاس های درس از کلاس های فیزیکی به کامپیوترها، تجربه آموزش آنلاین را برای مدارس رقم زد. با این حال، پاندمی کرونا سیستم آموزش را وادار کرد تا به شکلی جدید و ناگهانی به استقبال فناوری به ویژه فناوری اینترنت اشیا یا IoT برود.
در یافتن روش های جدید غلبه بر این پاندمی، معلمان و مسئولان آموزشی به دنبال تجهیزات و راهکارهای جدید و مدرن هستند. اینترنت اشیا (IoT) در این راه، بسیار نویدبخش و امیدوارکننده بوده است؛ چرا که به دانش آموزان دسترسی بهتری به مواد آموزشی و به معلمان قابلیت اندازه گیری آنی پیشرفت یادگیری دانش آموز را بخشید. از آنجا که مدارس، برای بازگشایی کلاس های فیزیکی آماده می شوند، بیایید نگاهی بیندازیم به اینکه پذیرش ناگهانی تکنولوژی در آموزش و گذار به دستگاه های متصل به اینترنت چه تأثیری روی بخش آموزش در سال های آینده می گذارد.
تأثیراتی برای دانش آموزان، معلمان و والدین
پتانسیل بالای کاربرد IoT در کلاس درس را نمی توان نادیده گرفت. دستگاه های پوشیدنی که تعیین می کنند چه زمانی دانش آموزان دیگر به درس توجه نمی کنند و وایتبوردهایی که تمامی نکات ذکر شده در کلاس را ثبت می نمایند را در نظر بگیرید. میکروفون هایی را تصور کنید که زمان اعلام تکالیف توسط معلم را تشخیص می دهند و سپس برنامه ریزی های دانش آموزان را به روز رسانی می کنند. این فناوری ها، تا پیش از این، اوج تبلور تکنولوژی در کلاس های درس بود.
در حقیقت، تخته سیاهِ گچی، یادگاری از گذشته است. مدارس زیادی در کلاس های درسشان از تخته هوشمند استفاده می کنند تا یادگیری همراه با تعامل دانش آموزان و نیز آموزش بصری را در آنان تشویق کنند. تخته های هوشمند نه تنها به معلمان کمک می کنند تا تدریس پویایی داشته باشند و بهتر بتوانند مفاهیم انتزاعی را توضیح دهند، بلکه می توانند سؤالات امتحانی، تکالیف خانه و تمرین ها را نیز نمایش دهند. هدف از این بازی، مشارکت بیشتر دانش آموزان و در نتیجه درک بهتر موضوعات تدریس شده است. به عنوان مثال، SweetRush، یک ابزار پوشیدنی یادگیری الکترونیکی است که بازی ها و انیمیشن های رقابتی را برای افزایش مشارکت و یادگیری دانش آموزان به کار می گیرد.
مدیریت داده ها
در نهایت، تکنولوژی بیشتر، یعنی داده های قابل کاربرد بیشتر. دستگاه های متصل با این هدف کار می کنند که موجب پیشرفت دانش آموز شوند؛ مانند بهبود نتایج امتحانات، گزارشات پایان ترم و کارهای گروهی با هم شاگردی ها. استفاده از تبلت های بیشتری که با فناوری آنالیز داده ها یکپارچه شده باشند، به مسئولان آموزشی کمک می کند تا انگیزه و فعالیت دانش آموز را حین امتحان و کارهای کلاسی، نظارت کرده و نهایتاً دستورالعمل های مؤثرتری را ارائه کنند.
گذار به الکترونیکی شدن کامل را هم اکنون در سیستم های آموزشی برتر می توانیم ببینیم. دستگاه های متصل به ابر به معلمان و اساتید اجازه می دهند تا داده های مربوط به دانش آموزانشان را جمع آوری کرده و سپس تعیین کنند که کدام یک نیاز به توجه و مراقبت بیشتری دارند. علاوه بر این، دانش آموزان دارای معلولیت، تجربه یادگیری بهتری خواهند داشت. دسترسی نامحدود به تلفن های همراه هوشمند، بهتر شدن علاقمندی به دستگاه های IoT به عنوان دستیارهای دیجیتالی مستقل، کم هزینه تر شدن و کاهش قیمت تجهیزات و جمع آوری آسان داده ها، همگی دست به دست هم می دهند تا تجربه یادگیری منصفانه ای برای تمامی دانش آموزان رقم بخورد.
