تیر٫ ۰۷, ۱۳۹۹ در ۱۱:۳۹ ق٫ظ

خطرات کربن مونو اکسید در پارکینگ ها و تشخیص صحیح آن

این روزها گاراژها و پارکینگ ها به دلیل بیشتر شدن وسایل نقلیه، همه جا یافت می شوند. پارکینگ ها در مراکز خرید و مجتمع های مسکونی پر جمعیت، بیشتر به چشم می خورند. کربن مونو اکسیدی که از اگزوز وسایل نقلیه در پارکینگ ها خارج می شود، می تواند تهدیدی جدی برای سلامت انسان ها باشد.

اگرچه گازهای سمی بسیاری از اگزوز وسایل نقلیه خارج می شود، اما کربن مونو اکسید، خطرناک ترینِ آنها است که باید تشخیص داده و کنترل شود. وسایل نقلیه ای که سوختشان گازوئیل و سوخت های دیزلی است، گازهای سمی مانند کربن مونو اکسید و نیتروژن دی اکسید را تولید می کنند. آمریکای شمالی، انگلیس، اروپا و کشورهای دیگری که قوانین و مقررات مربوط به گازهای سمی در پارکینگ ها را دارند، بیشتر تمرکزشان روی تشخیص گاز مونو اکسید کربن است.

کربن مونو اکسید چیست؟

کربن مونو اکسید یک گاز بی رنگ و بی بو است. این گاز زمانی تولید می شود که مواد دارای اتم کربن همچون متان، بنزین، چوب و زغال سنگ، به دلیل کمبود اکسیژن نمی توانند به درستی بسوزند. زمانی که کربن مونو اکسید از طریق تنفس وارد ریه انسان شود، از میان شش ها عبور کرده و در خون حل می شود.

پروتئین هایی به نام هموگلوبین در سلول های خونی وجود دارند و نقش اصلی هموگلوبین، حمل اکسیژن برای تنفس است. زمانی که گاز کربن مونو اکسید در خون حل شود، فوراً با پروتئین های هموگلوبین پیوند برقرار می کند. تمایل به پیوند کربن مونو اکسید با هموگلوبین 200 الی 250 بار بیشتر از تمایل به پیوند با اکسیژن است. بنابراین زمانی که شخصی مونو اکسید کربن را تنفس می کند، میزان اکسیژن در خون او شروع به کاهش می کند. تنفس مونو اکسید اثرات جدی مانند سر درد، تهوع، استفراغ و بی هوشی را در پی دارد. قرار داشتن در معرض مونو اکسید برای مدتی طولانی و با تراکم بالا می تواند منجر به مسمومیت و مرگ شود.

تراکم کربن مونو اکسید با واحد ppm (ذره در هر میلیون) اندازه گیری می شود. برای مثال، 50 ppm از کربن مونو اکسید یعنی اینکه 50 مولکول کربن مونو اکسید در هر یک میلیون مولکول در هوا وجود دارد.

حد قرار گرفتن در معرض کربن مونو اکسید

حد قرار گرفتن در معرض کربن مونو اکسید توسط کارشناسان مختلفی در جهان تعیین می شود. هر کارشناس حدود متفاوتی را تعیین می نماید. حدودی که نشریه اجرایی ایمنی و سلامت با توجه به مقررات EH40/2013، OSHA، NIOSH و ACGIH اظهار داشته به قرار زیر است:

آیتم	EH40/2013		OSHA PEL	NIOSH REL	ACGIH 2017 TLV
کربن مونو اکسید	LTEL (8 ساعت TWA) ppm	STEL (15 دقیقه TWA) ppm	LTEL (8 ساعت TWA) ppm	10 ساعت TWA/ حداکثر	8 ساعت TWA/ حداکثر
کربن مونو اکسید	30ppm	200ppm	50ppm	35ppm/200ppm	25 ppm

دتکتورهای گاز کربن مونو اکسید باید دو سطح هشدار با دو رله برای هر سطح هشدار داشته باشند. این سطوح هشدار باید بر اساس دو سطح LTEL (حد قرار گیری در معرض گاز برای بلند مدت) و STEL (حد قرار گیری در معرض گاز برای کوتاه مدت) باشند. یک سیستم تشخیص گاز CO یا مونو اکسید کربن باید با سیستم تهویه پارکینگ یکپارچه شود. وقتی سطح کربن مونو اکسید در پارکینگ از سطح هشدار سیستم تشخیص گاز بالاتر رفت، سیستم تهویه شروع به تخلیه کربن مونو اکسید می کند و اجازه می دهد تا هوای تازه، وارد محوطه پارکینگ شود. با کمک این اپلیکیشن، مردم در داخل پارکینگ، دچار مسمومیت نخواهد شد.

مسئله دیگر، موقعیت مکانی دتکتور گاز است. از آنجا که غلظت کربن مونو اکسید مشابه هوا است، دتکتورهای گاز CO باید در ارتفاع 150 سانتیمتری روی دیوار نصب شوند. همچنین این دتکتور باید با منبع انتشار گاز، 150 سانتیمتر فاصله داشته باشند.

کربن مونو اکسید گازی بسیار سمی است که اثراتی جدی روی سلامت انسان می گذارد. اگر اقدامات احتیاطی، اجرا نشوند، قرار گرفتن در معرض مونو اکسید کربن می تواند منجر به مسمومیت و مرگ شود. به همین دلیل، سیستم های تشخیص گاز مونو اکسید کربن را باید در تمام مکان هایی که خطر انتشار دارند به کار برد.