تأثیر فناوری تشخیص چهره بر شهر هوشمند، مستقیم نیست. برخی از ارائه دهندگان راهکارها و تجهیزات تشخیص چهره که کمتر شناخته شده هستند، اقدام به تولید محصولاتی می کنند که اغلب با چالش های حفظ حریم خصوصی و مسائل اخلاقی همراه هستند.
به گفته Zak Doffman (زاک دافمن)، مدیر کل کمپانی نظارت تصویری Digital Barriers، همه سیستم های تشخیص چهره، یکسان نیستند. یکی از موارد کاربری تشخیص چهره، حفظ ایمنی در فرودگاه ها و گیت های پاسپورت الکترونیکی بیومتریک است.
پاندمی کرونا و افزایش کاربری تشخیص چهره
ویروس کرونا یا COVID-19 نیز نیاز به استفاده از تشخیص چهره را افزایش داده است. بدون تماس بودن فناوری تشخیص چهره موجب شده تا بسیاری از سازمان ها از آن استقبال کنند. فناوری های بدون تماس، این روزها در شهر هوشمند اهمیت بسیاری پیدا کرده اند. Doffman خاطر نشان کرد: «همچنین تشخیص چهره به یک فناوری رایج و نرمال برای باز کردن قفل موبایل های هوشمند مورد استفاده قرار می گیرد. سایر تجهیزات اکسس کنترل نیز تشخیص چهره را بیش از پیش به کار می برند».
با این وجود، اگرچه دغدغه های حفظ حریم خصوصی همواره در مورد فناوری تشخیص چهره در شهرها وجود داشته است، اما این فناوری هنوز محبوبیت های خاص خود را دارد. این فناوری اغلب برای حفظ ایمنی عمومی در شهرها به کار گرفته می شود؛ چرا که از دقت و صحت عملکرد بالایی برخوردار است. در زمینه استفاده از تشخیص چهره برای حفاظت و ایمنی شهرها، شهروندان مزایای این فناوری را باور دارند.
افزایش تقاضا برای استفاده از تشخیص چهره
بر اساس گزارش اخیری از مؤسسه تحقیقاتی Capgemini، به طور میانگین، دو سوم مردم شهرهای هوشمند با استفاده از دوربین مداربسته مبتنی بر هوش مصنوعی برای تشخیص و ردیابی شرایط ناهنجار و اعلام هشدار مربوط به آن در اماکن عمومی موافق هستند و بالغ بر نیمی از مردم شاهد مزایای فناوری تشخیص چهره برای ردیابی مجرمین بوده اند.
Pierre-Adrien Hanania (پییر آدرین هانانیا)، مدیر فروش جهانی هوش مصنوعی در مؤسسه Capgemini اظهار داشت: «بسیاری از ابعاد دیگر تشخیص الگوها در شهرهای هوشمند راه اندازی شده اند. برای مثال، این فناوری می تواند وجود زباله در گوشه خیابان، یا زیرساخت های خراب شده را که می تواند به شهروندان آسیب برساند و نیاز به تعمیر یا جایگزینی دارد را تشخیص دهد.
فناوری جایگزین برای تشخیص چهره
با این حال، برخی از متخصصان صنعت حفاظت معتقدند که تشخیص چهره نمی تواند در آینده شهرهای هوشمند، عاملی کلیدی باشد. در برخی موارد، آنان می گویند که این فناوری ممکن است جای خود را به فناوری های دیگری دهد. به گفته Alan Marcus (آلن مارکوس)، مسئول ارشد استراتژی دیجیتال در کمپانی Planet Smart City: «برای اینکه برخی از شهرها ارتقا یابند، بهتر است بدانند که مردم در چه مکان هایی تجمع می یابند؛ برای مثال، تجمع برای تعصبات نژادی. ما در گذشته این کار را چگونه انجام می دادیم؟ در برخی موارد مردم تنها در خیابان می ایستند و تماشا می کنند. آیا در این شرایط هویت واقعی افراد باید شناسایی شود؟ گزینه های دیگری وجود دارد که می توان به جای تشخیص چهره از آنها برای خدمات هوشمند در شهرها استفاده کرد. بنابراین تشخیص چهره، امری ضروری در شهر هوشمند محسوب نمی شود».
آیا تشخیص چهره در شهر هوشمند آینده وجود خواهد داشت؟
با وجود جنجال های اخیر بر سر تشخیص چهره، به نظر نمی رسد که این فناوری به صورت ناگهانی یا دائمی کنار گذاشته شود. بسیاری از این انتقادها و جنجال ها برای آن است تا کمپانی ها از این فناوری به درستی استفاده کنند.
به گفته Doffman، در کوتاه مدت، شهرهای هوشمند در برخی کشورهای جهان بیش از سایرین تحت تأثیر این انتقادها و سخت گیری ها هستند. در کشورهای اروپایی و آمریکایی، استفاده از تشخیص چهره در مراکز اجرای قانون با فشارها و محدودیت هایی همراه شده است. اما در آسیا و بخش هایی از خاورمیانه، شرایط بسیار متفاوت بوده و محدودیت های کمتری وجود دارد.
در حال حاضر، شهرهای هوشمند تنها باید صبر کنند و ببینند که چه شرایطی پیش می آید. پیش بینی این موضوع کار ساده ای نیست، اما بیشتر افراد فکر می کنند که در ایالات متحده اگر افکار عمومی در مورد تشخیص چهره تغییر کند، شرایط و محدودیت ها نیز متحول خواهد شد. اما برای برداشته شدن این محدودیت ها، ارائه دهندگان راهکارهای تشخیص چهره باید این اطمینان را به وجود آورند که این فناوری حقوق مصرف کننده را مورد تعرض قرار نخواهد داد.