کاربران سیستم‌های نظارت تصویری از راهکارهای خود چه می‌خواهند؟ اگر این سؤال را از کارشناسان این صنعت بپرسیم، هر یک ممکن است، جواب‌هایی همچون این موارد را بدهند: تصاویری باکیفیت‌ِ بالا و دقیق، پوشش وسیع دوربین‌ها، آنالیتیک به صورت آنی، جستجوی سریع و بازیابی تصاویر نظارت تصویری با کمترین میزان تداخل از سوی کاربران در بخش فناوری اطلاعات سازمان. به عبارت دیگر، کاربران نیاز دارند تا دستگاه‌های مورد نظر کارهای آنها را انجام دهند. کارکرد درست این سیستم‌ها نیازمند برخی زیرساخت‌ها است که شامل سیستم‌های ذخیره‌سازی می‌شود، ترجیحاً سیستمی که برای نظارت تصویری طراحی شده باشد. اما، چطور می‌توان تشخیص داد که کدام راهکار ذخیره‌سازی برای یک سیستم بهتر از موارد دیگر است؟ چه عاملی باعث می‌شود تا یک سیستم برای ساختارهای نظارت تصویری گزینه‌ای ایده‌آل باشد؟ فاکتورهای مختلفی برای این امر وجود دارد؟
بهینه‌سازی ساختار هک شدن اطلاعات
از سیستم ذخیره‌سازی نظارت تصویری چه انتظاری می‌توان داشت؟ این امر بسیار اهمیت دارد، چرا که برخی سیستم‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کارهایی خاص را بهتر از دیگران انجام می‌دهند.
تراکم کاری آن دسته از بخش‌های فناوری اطلاعات که به صورت سنتی اداره می‌شوند، شامل حجم بسیار بالایی از تراکنش‌ها است. فایل‌ها بر روی دیسک حک می‌شوند و بعد از آن، بارها برای بازبینی خوانده می‌شوند. سیستم‌های فایلی که برای فرآیند خوانده شدن طراحی شده‌اند، برای این نوع تراکم کاری به خوبی عمل می‌کنند، اما برای سیستم‌های نظارت تصویری ایده‌آل نیستند. تراکم کاری سیستم‌های نظارت تصویری با سیستم‌های مبتنی بر تراکنش تفاوت دارد. تصاویر ویدئویی و داده‌های سنسور از شبکه‌ای شامل صدها و یا حتی هزاران دوربین نظارت تصویری به صورت مداوم ارسال می‌شوند. نرم‌افزارهای مدیریت تصاویر یا VMS برای مدیریت این روند مورد استفاده قرار می‌گیرند. این نرم‌افزارها کارهایی شامل دریافت تصاویر ویدئویی را از طریق بصری‌سازی (visualization)، آنالیز و ذخیره‌سازی انجام می‌دهند و در عین حال فرآیندهای آنالیز آنی و همین طور تولید بزرگ‌داده‌ها را نیز به انجام می‌رسانند.
از نظر سیستم‌های ذخیره‌سازی این بدان معناست که سیستم فایلی باید برای فرآیندهای حک و نوشته شدن اطلاعات بهینه گردند و نه برای فرآیندهای خوانش. برای اجرای مناسب این روند، سیستم باید قادر باشد که ارسال تصاویر مختلف از دوربین‌های بسیار زیادی را به صورت همزمان انجام دهد و همین طور فرآیندهای نوشتن و حک کردن اطلاعات ویدئویی را بدون مشکلات ورودی/خروجی در یک لحظه انجام دهد.
لایه‌های مختلف ذخیره‌سازی اطلاعات ویدئویی
برای پشتیبانی از سیستم نظارت تصویری چه میزان فضا لازم است؟ این امر به تعداد دوربین‌های نصب شده، نوع دوربین‌ها و مدت زمان مورد نیاز برای ثبت تصاویر بستگی دارد.
دوربین‌های HD نیاز به فضای ذخیره‌سازی بیشتری در مقایسه با دوربین‌های آنالوگ دارند. البته به لطف کاهش قیمت دوربین‌ها، سازمان‌های بسیاری اقدام به نصب دوربین‌های دیجیتال به جای سیستم‌های قدیمی کرده و پوشش نظارتی خود را گسترش داده‌اند. بر اساس تحقیقات مؤسسه‌ی IHS، استفاده از دوربین‌های شبکه‌ای به شدت در حال افزایش است و خرید و نصب دوربین‌های HD در حال رشد می‌باشد. بر اساس داده‌های تحقیقات این مؤسسه، حجم اطلاعات و داده‌های نظارتی تا سال 2019، به دو و نیم اگزابایت (برابر با دو و نیم میلیون پتابایت) در روز می‌رسد.
از آنجا که هزینه‌های مرتبط با سیستم‌های ذخیره‌سازی 60 درصد از بودجه‌ی یک سیستم نظارتی را در بر می‌گیرد، تنظیمات و پیکربندی این سیستم باید به گونه‌ای باشد که میانِ ظرفیت، عملکرد و هزینه‌ها توازنی برقرار گردد. این امر با استفاده از لایه‌های مختلفی از سیستم‌های ذخیره‌سازی به بهترین شکل ممکن قابل اجرا است، جایی که فایل‌های ویدئویی قدیمی را می‌توان بر روی سیستم‌های قدیمی‌تر ذخیره‌کرد. بدین ترتیب، فایل‌ها در لایه‌های مختلف مدیریت می‌شود؛ هر چند این مسئله می‌تواند هنگامِ کار با اطلاعات ویدئویی تفاوت بسیاری داشته باشد.
مدیریت سیستم ذخیره‌سازی داده‌های ویدئویی
سیستم‌های فایلی از چه روشی برای مدیریت داده‌ها و ذخیره‌سازی استفاده می‌کنند؟ مزیت ساختارهای ذخیره‌سازی چندلایه آن است که با انتقال فایل‌های قدیمی‌تر به سیستم‌های مجزا، می‌توان عملکرد بالاتری داشت و هزینه‌های ذخیره‌سازی را کاهش داد و در عین حال هر زمان که نیاز بود این تصاویر را بازیابی کرد.
بسیاری از راهکارهای ذخیره‌سازی مبتنی بر فناوری اطلاعات از روند پردازشی استفاده می‌کنند که «مدیریت طول عمر اطلاعات» نام دارد و آن را برای مدیریت داده‌ها و سیستم ذخیره‌سازی به کار می‌گیرند. با این روند پردازشی، سیاست کاربری برای فایل‌ها ایجاد می‌شود. هنگامی که شرایط تعریف شده در آن سیاست برآورده شود، فایل با استفاده از یک راهکار آرشیو به لایه‌ی دیگری از سیستم ذخیره‌سازی انتقال می‌یابد. این راهکار برای استفاده در سیستم‌های نظارت تصویری و فایل‌های ویدئویی مناسب نیست. دوربین‌های رزولوشن بالا فایل‌های بسیار بزرگی تولید می‌کنند. هنگامی که سیاست‌های مدیریت طول عمر اطلاعات برآورده شود، فایل‌های ویدئویی در فضای شبکه‌ای مشابهی بر روی یک لایه‌ی دیگر ذخیره می‌گردد و همین امر بر روی عملکرد سیستم تأثیر دارد. برای کاهش این تأثیر، داده‌ها اغلب پیش از انتقال به لایه‌ی دیگر، به میزان رزولوشن پایین‌تری تبدیل می‌شوند. با استفاده از روش مدیریت طول عمر اطلاعات، در صورتی که فایلی روی فضای ذخیره‌سازی قرار داشته باشد، باید پیش از جستجو در سیستم VMS بازیابی گردد. این امر پیچیدگی و زمان لازم برای انجام روندها را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، اگر میزان رزولوشن فایلی کاهش یافت، کیفیت تصویری به دلیل رزولوشن پایین‌تر، چندان دقیق و شفاف نخواهد بود.
سیستم‌های فایلی برای نظارت تصویری
هنگامی که لازم باشد تا کارشناسان امنیتی به تصاویر ویدئویی ضبط شده دسترسی یابند، نیاز به روش ساده‌ای برای جستجو و یافتن دارند و می‌خواهند تصاویر را با بالاترین کیفیت تصویری موجود در اختیار بگیرند؛ در نتیجه برایشان فرقی نمی‌کند که این فایل‌ها کجا ذخیره شوند. کار کردن در خط زمانی برای کارشناسان امنیتی اهمیت زیادی دارد. آنها مایل هستند که کار خود را درون ساختار VMS انجام دهند و دیگر چندان دوست ندارند که بین VMS و فضای آرشیو مداوم در حال جابجایی باشند تا فایل‌هایی را بازیابی نمایند.
سیستم‌های فایلی که به صورت اختصاصی برای ساختارهای نظارت تصویری ویدئویی طراحی شده‌اند، باید این معیارها را رعایت کنند. همچون سیستم مدیریت طول عمر اطلاعات، لایه‌های مختلفی از فضای ذخیره‌سازی در سیستم‌ها یکپارچه می‌شوند و هنگامِ انتقال فایل‌ها به لایه‌های مختلف، سیاست‌های کاربری گوناگونی تعریف می‌گردد. البته، روشی که برای ذخیره‌سازی و مدیریت داده‌ها استفاده می‌شود، بهتر است برای فایل‌های ویدئویی طراحی شده باشد.
این سیستم‌های فایلی قابلیت تهیه کردن کپی‌های مختلفی از فایل‌ها را به صورت همزمان دارند. برای مثال، هنگامی که فایلی بر روی دیسک نوشته می‌شود، به صورت همزمان بر روی دستگاه دیگری نیز حک می‌گردد که در شبکه‌ای دیگر قرار دارد. بدین ترتیب، هنگامی که سیاست کاربری رعایت شود، دیگر نیازی نیست که حجم داده‌ها را کاهش داد و از طریق همان شبکه آنها را منتقل کرد.
انتخاب سیستم‌های فایلی برای فرآیندهای نظارت تصویری
علاوه بر اینها، سیستم‌های فایلی که برای فرآیندهای نظارت تصویری طراحی شده‌ند، به گونه‌ای با سیستم‌های نرم‌افزاری VMS یکپارچه شده‌اند و دیگر نیازی به بایگانی کردن مجزا یا انتقال داده‌ها ندارند. از دیدگاهِ کاربر، آنها نیاز به نوعی حرف محرک – یک فضای نام مستقل – دارند که به جای هر حرف برای هر لایه، نشانگرِ سراسرِ سیستم ذخیره‌سازی باشد. این امر جستجوی فایل‌ها را ساده‌تر می‌سازد. علاوه بر این، اگر فایلی که کاربر می‌خواهد روی حافظه‌ی ذخیره‌سازی باشد، دیگر نیازی نیست که هنگام جستجو این فایل بازیابی گردد. کاربر بر روی سیستم مدیریت تصاویر کار می‌کند و دیگر نگرانی ندارد که فایل کجا ذخیره می‌شود، باقیِ کارها را نرم‌افزار مدیریت و ذخیره‌سازی تصاویر انجام می‌دهد. ارزیابی یک سیستم فایلی برای تعیین اینکه آیا مناسب اجرا در سیستم‌های مدیریت ویدئویی هست یا خیر، نیاز به بررسی دقیق جزئیات دارد. کاربر باید ساختار سیستم را مورد بررسی قرار دهد و چگونگی فرآیند عملیاتی سیستم فایلی را مورد بررسی قرار دهد، اما نتایج نهایی ارزشِ این سعی و تلاش را دارند.
