۹ فروردین ۱۴۰۳ |
کنترل دسترسیمقالات

سرنوشت فناوری‌های کنترل دسترسی

بشر همواره دغدغه‌ی حفظ امنیت و حریم خصوصی خود را داشته است. به همین جهت امروزه کنترل دسترسی یکی از ضروری‌ترین موضوعات در تمامی صنایع، کسب‌وکارها و محیط زندگی افراد به شمار می‌رود. استفاده از راه کارها و تجهیزات کنترل دسترسی نه تنها حضور افراد و میزان دسترسی آن ها به مجموعه را مدیریت می کند، بلکه می تواند از افراد خرابکار و غیرمُجازی که قصد ورود به مجموعه را دارند،جلوگیری کرده و گزارش آن را به مسئولین مربوطه اطلاع رسانی کند. ارکان اصلی کنترل دسترسی عبارتند از تشخیص هویت، احراز هویت و صدور مجوز. به بیان دیگر تمامی دستگاه‌ها و تجهیزات کنترل دسترسی می‌بایست هر سه ویژگی مذکور را ارائه دهند. امروزه فناوری‌های متعددی برای کنترل دسترسی افراد عرضه گردیده و به کار می‌روند. از جمله جدیدترین و پرکاربردترین فناوری‌های این صنعت، می‌توان به کارت‌های دسترسی (Access Cards)، فناوری‌های زیست سنجی یا بیومتریک، تلفن‌های همراه و غیره اشاره نمود. به همین جهت دنیای حفاظت با تنی چند از کارشناسان فنی و مدیران تعدادی از کمپانی‌های مطرح جهان در حوزه‌ی کنترل دسترسی گفتگو کرده تا سرنوشت این فناوری‌های کنترل دسترسی را در سال جدید و در آینده از نگاه آنان دریابد.
کاربری کارت‌های دسترسی در آینده چگونه خواهد بود؟

Robin Choquart: استفاده از کارت در کنترل دسترسی مزیت راحتی و سهولت در کاربری را به دنبال خواهد داشت. کارت‌های مجاورتی در نوع خود، انقلابی در صنعت کنترل دسترسی محسوب می‌شوند. به نظر من محبوبیت و کاربری این فناوری در سال‌های آینده نه تنها کمتر نمی‌شود بلکه پر رنگ‌تر نیز خواهد شد. البته سلیقه‌ها و نظرات کاربران با هم متفاوت است و شاید عده‌ای استفاده از تلفن همراه خود را به جای کارت یا هر وسیله‌ی کنترل دسترسی دیگری ترجیح دهند؛ اما به نظر من تلفیق همه‌ی انواع کنترل دسترسی با یکدیگر می‌تواند مفید و کارآمد باشد.

Robin Choquart  مدیر فروش منطقه‌ای خاورمیانه در کمپانی Dom Security

Shiraz Kapadia : فناوری استفاده از کارت‌ها در سال 2018 به پرکاربردترین و رایج‌ترین فناوری تبدیل خواهد شد. اما صنایع و بخش‌های مختلفی همچون بخش‌های دولتی، فرودگاه‌ها، کسب و کارهای کوچک و حتی بزرگ، همگی به تدریج به فناوری‌های بیومتریک روی خواهند آورد.

Shiraz Kapadia  مدیرعامل کمپانی Invixium

Patrick Knuchel: به نظر من استفاده از کارت‌های دسترسی کمتر خواهد شد. امنیت، موضوع بسیار مهمی است و از آنجا که کارت‌ها به راحتی ممکن است به دست دیگران بیفتند، از امنیت چندانی نسبت به سایر فناوری‌های کنترل دسترسی امروزی نظیر اثرانگشت یا تشخیص چهره برخوردار نیستند.

Patrick Knuchel  مدیر تولید کمپانی TBS

Jochem Van Ruijven: امروزه معمولاً برای ورود به یک ساختمان نیازمند کارت دسترسی هستیم. از سوی دیگر افراد از تلفن‌های همراه خود به‌جای کارت برای ورود به یک ساختمان استفاده می‌کنند. به نظر من کارت‌های دسترسی (Access cards) همواره نقش مهمی را بازی می‌کنند. همچنین در سالی که گذشت شاهد رشد بیشتر کاربری فناوری‌های بیومتریک بودیم. در گذشته بیومتریک تنها برای اهداف و مقاصد تشخیص هویت افراد به کار می‌رفت. در حقیقت شما ابتدا کارت خود را به دستگاه نشان می‌دادید، سپس اثر انگشت خود را اسکن می‌کردید تا سیستم اطمینان یابد که شما واقعاً همان شخصی هستید که باید این کارت را داشته باشد. اما دیگر تمامی این قابلیت‌ها در تلفن‌های همراه وجود دارد و افراد برای ورود به یک ساختمان از کنترل دسترسی موبایل خود استفاده می‌کنند.

Jochem Van Ruijven  مدیرکل کمپانیNedap  در دبی

David Sodergren : من فکر می‌کنم کارت‌های دسترسی در سال‌های آتی از بین نخواهند رفت؛ بلکه رواج بیشتری می‌یابند تا جایی که تقریباً هر کسی یک کارت دسترسی خواهد داشت. استفاده از کارت‌ها همچنان تداوم می‌یابد؛ زیرا یکی از به صرفه‌ترین راه‌کارهای دسترسی به شمار می‌رود. این در حالی است که راه‌کارهای بیومتریک بسیار گران قیمت هستند. همچنین همیشه ساده‌ بودن پر طرفدارتر است و شکل ساده‌ی کنترل دسترسی، کارت‌ها هستند.

David Sodergren  مدیر فروش منطقه‌ای کمپانی Paxton در خاورمیانه

Kanty Riarh: به نظر من در آینده، کاربری کارت‌های دسترسی کاهش چشمگیری خواهد یافت؛ زیرا مردم تمایلی به جابجایی آن‌ها با خود ندارند. در حالی که تلفن‌های همراه خود را همه جا با خود می‌برند و بنابراین ترجیح می‌دهند به جای کارت از تلفن همراه خود استفاده کنند.

Kanty Riarh  مدیرعامل کمپانی RBH

Randolph Um : در بازار کنترل دسترسی استفاده از کارت‌ها بسیار مهم است. کارت را می‌توان برای هر محصولی استفاده کرد. تنها مشکل کارت‌های دسترسی بحث لزوم حمل کردن آن به هر کجاست که این کار ممکن است کاربران را خسته کند. برای حل این چالش می‌توان کارت‌های دسترسی را در تلفن همراه تلفیق و نصب نمود (استفاده از کارت‌ها و بج‌های مجازی).

Randolph Um  مدیر ارشد فروش کمپانی Suprema

David Sullivan: به نظر من نمی‌توان گفت کاربری کارت‌های دسترسی کمتر و یا بیشتر می‌شود یا حتی بدون تغییر باقی می‌ماند؛ چرا که بستگی بسیار زیادی به نیاز و تقاضای افراد دارد. در مجموع فکر نمی‌کنم در طول زمان شاهد از بین رفتن کاربری کارت‌ها باشیم. شاید تنها با فناوری‌هایی نظیر بیومتریک، یکپارچه‌سازی و ارتقا داده شوند.

David Sullivan  معاون فروش جهانی کمپانی Vanderbilt

Mohammed Shameer: باید گفت ما امروزه بدون کارت، کلید و سایر وسایل مشابه می‌توانیم زندگی کنیم؛ اما زندگی بدون تلفن همراه برایمان تقریباً غیر ممکن شده است. بنابراین بیشتر کمپانی‌های تولیدکننده در تلاشند تکنولوژی‌های کنترل دسترسی داخل تلفن همراه را طراحی و عرضه نمایند. این در حالی است که مردم تمایلی ندارند کارت دسترسی خود را هر کجا که می‌روند با خود ببرند و این موجب می‌‌شود کاربری کارت‌ها به طور قابل توجهی کمتر شود.

Mohammed Shameer  پشتیبان فنی‌کمپانی Assa Abloy

 

فناوری‌های بیومتریک در زندگی انسان‌ها چه نقشی دارد؟

David Sodergren: جذابیت بیومتریک در آن است که برای دو نیاز کلی از آن استفاده می‌شود. یکی از موارد کاربری بیومتریک، اهداف مربوط به کنترل دسترسی یا دسترسی به درب‌های ورودی است. در حالی که کاربری بعدی برای زمان‌بندی و حضور و غیاب (time attendance) در شرایط مختلف است. به نظر من در آینده‌ای نزدیک دیگر از کارت‌ها و یا بج‌ها به تنهایی استفاده نخواهد شد و در کنار فناوری‌های بیومتریک به کار می‌روند. امروزه بسیاری از کمپانی‌های کنترل دسترسی به تولید تجهیزات بیومتریک می‌پردازند و همچنین شاهد فناوری‌های بیومتریکی هستیم که از دقت بسیار بالایی برخوردارند. برای استفاده از فناوری‌های بیومتریک در کنترل دسترسی باید یکپارچه‌سازی عمیقی میان این فناوری‌ها با دستگاه‌های کنترل دسترسی صورت گیرد. بنابراین به راحتی می‌توان پیش‌بینی کرد که کاربری فناوری‌های بیومتریک با رشدی روزافزون مواجه خواهد بود.

Kanty Riarh : به نظر من فناوری‌های بیومتریک از اهمیت روز افزونی برخوردارند به ویژه فناوری تشخیص چهره که با گذشت زمان رواج و محبوبیت بیشتری می‌یابد و در مقابل، کاربریِ اثر انگشت کمتر خواهد شد. استفاده از فناوری تشخیص چهره راحت‌تر است و این رمز افزایش رواج و پیشرفت کاربری آن به شمار می‌رود. فناوری تشخیص عنبیه به دلیل عملکرد کُندتر و گران قیمت بودن رشد کمتری خواهد داشت. از سوی دیگر افراد تمایلی ندارند عنبیه‌ی خود را در مقابل دستگاه قرار دهند؛ چرا که احساس عدم امنیت خواهند کرد و ممکن است گمان کنند که این کار برایشان خطرناک است. به نظر من بیومتریک در حال گرفتن جایگاه کارت‌ها و ریدرهای آن است و کمپانی‌ها تلاش می‌کنند فناوری‌های بیومتریک را با دستگاه‌های خود یکپارچه‌سازی نمایند.

Thomas Gindl: بسیاری از کمپانی‌های تولیدکننده‌ی تجهیزات کنترل دسترسی از فناوری‌های بیومتریک استفاده می‌کنند؛ اما به نظر من تلفیق دو فناوری بیومتریک و کارت با یکدیگر می‌تواند بهره‌وری بالاتری را نتیجه دهد و دسترسی را به نحو استانداردتر، دقیق‌تر و بهتری کنترل نماید.

Randolph Um: فناوری‌های بیومتریک و به ویژه استفاده از اثر انگشت، امروزه در بخش کنترل دسترسی بسیار رایج و پرکاربرد شده است. بدون بیومتریک، کنترل دسترسی موفق نخواهد بود. اما فناوری‌های کارت برای یکپارچه شدن با تمامی دستگاه‌های کنترل دسترسی، محدودیت‌هایی دارند.

Patrick Knuchel: به نظر من کاربران دیگر تمایل چندانی به استفاده از کارت‌های RFID ندارند و مشاهده می‌کنیم که بیشتر به سمت راه‌کارها و فناوری‌های بیومتریک روی می‌آورند. در میان فناوری‌های مختلف بیومتریک، فناوری تشخیص چهره، بیشترین اهمیت و رواج را خواهد داشت. به‌عنوان مثال، در گوشی iPhone 10 ملاحظه می‌کنیم که فناوری تشخیص چهره تعبیه شده است و این می‌تواند امیدوارکننده باشد که تشخیص چهره به‌زودی بسیار رایج‌تر خواهد شد.

Mohammed Shameer: فناوری‌های بیومتریک امروزه در تمامی بخش‌ها جایگاه خاص خود را یافته و از اهمیت بالایی برخوردار شده است. بیومتریک در محیط‌های حساس و حتی غیر حساس به کار برده می‌شود.

 

مزایا و معایب فناوری‌های فعلی بیومتریک در کنترل دسترسی چیست؟

Jochem Van Ruijven: به نظر من باید سیستم کنترل دسترسی تا حدی باز باشد که بتوان دستگاه‌های بیومتریک را با سیستم کنترل دسترسی خود متصل نمود. در این صورت می‌توانید به انتخاب خود، دستگاه بیومتریک مورد نظرتان را برای ورود به مجموعه استفاده نمایید. هر یک از انواع دستگاه‌های بیومتریک، مزایا و معایب خود را دارند. به عنوان مثال، دستگاه تشخیص عنبیه، کاربری پیچیده‌ و در مجموع سرعت پایین‌تری دارد؛ زیرا هر شخصی باید به دستگاه اجازه دهد تا چشمانش را اسکن کند و این کار برای برخی افراد سخت است. اثر انگشت رواج و محبوبیت بیشتری دارد؛ اما جعل کردن آن آسان‌تر می‌باشد. فناوری تشخیص چهره در آینده یک فناوری امیدوارکننده خواهد بود؛ اما به نظر من در حال حاضر به توسعه‌ی بیشتری نیاز دارد. زیرا درصد خطای آن نسبتاً بالا است. فناوری که بالاترین میزان صحت در تشخیص را خواهد داشت، تشخیص سیاهرگ یا ورید کف دست (Vein Recognition) خواهد بود. زیرا این فناوری سریع و جعل کردن آن تقریباً غیر ممکن است، به عنوان مثال، در اثر انگشت می‌توان انگشت کسی را قطع کرد و از اثر انگشت وی برای دسترسی استفاده نمود، حال آنکه در صورت قطع کردن دست کسی دیگر خونی در ورید او نخواهد بود و نمی‌توان دستگاه تشخیص ورید کف دست را اینگونه گول زد. با این‌حال، اولویت در استفاده از هر نوع بیومتریک در درجه اول به کاربرد افراد بستگی دارد. به عنوان مثال برای مکان‌های با حساسیت و امنیت بالا، تشخیص عنبیه و در مناطق با نیازهای امنیتی پایین‌تر، حسگر‌های اثر انگشت به دلیل رواج و فراوانی بالاتر مناسب خواهند بود.

Robin Choquart: طبیعتاً تمامی فناوری‌ها دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود می‌باشند. فناوری‌های کنترل دسترسی با کارت و تلفن همراه، کاربری آسانی دارند و برای افزایش امنیت آن، می‌توانید رمز عبور، اثر انگشت، تشخیص چهره یا هر عامل دیگری را برای آن تعریف کنید. اما از سوی دیگر ممکن است موبایلتان هک شود و اطلاعات شما در دسترس سایرین قرار بگیرد. بنابراین باید همیشه به دنبال راهی باشیم تا از داده‌ها مراقبت کنیم. در بحث ذخیره‌سازی داده‌ها همیشه محافظت از داده‌ها و جلوگیری از مفقود شدن آن‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است.

Shiraz Kapadia: به نظر من هنوز هم فناوری بیومتریک گران است. همچنین تعداد کانال‌های تولید، فروش و راه‌اندازی محصولات بیومتریک بسیار زیاد بوده و آن را به شبکه‌ای پیچیده تبدیل کرده است. در واقع هنوز تهیه کردن فناوری‌های بیومتریک به آسانی خریدن یک دستگاه تلفن همراه نیست. اما می‌توان به آینده امیدوار بود؛ چرا که در حال آسان‌تر شدن نیز هست.

Thomas Gindl: ایراد اصلی فناوری‌های کنترل دسترسی در حال حاضر آن است که آموزش کاربران به خوبی انجام نمی‌شود و افراد روش‌های صحیح کار با تجهیزات کنترل دسترسی را نمی‌دانند. بنابراین می‌توان گفت سرمایه‌گذاری روی تولید دستگاه‌ها و تجهیزات باکیفیت و رده‌بالا به تنهایی، کافی نیست؛ بلکه آموزش دقیق و درستِ افراد نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.

David Sullivan: به نظر من همیشه عامل ضعف‌های عملکرد سیستم‌های کنترل دسترسی، خود کاربران هستند. زمانی که افراد بدون دقت کافی عمل می‌کنند و به عنوان مثال کارت یا کلید خود را جا می‌گذارند و یا به اشخاص دیگر قرض می‌دهند، خودشان مسبب به خطر افتادن امنیت محدوده‌شان شده‌اند. بنابراین اگر افراد در نحوه‌ی کاربری خود دقت کافی داشته باشند، امنیت آنان به خطر نخواهد افتاد.

 

نقش تلفن همراه در صنعت کنترل دسترسی چیست و در آینده چه تغییراتی خواهد داشت؟

Robin Choquart: استفاده از تلفن همراه برای کنترل دسترسی نیز فناوری مدرنی است که مسبب تحولات چشمگیری در این صنعت شد. با کمک تلفن همراه می‌توان از روش‌های ارتباطی متنوعی نظیر بلوتوث، NFC و غیره استفاده کرد.

Shiraz Kapadia: اکنون نرم‌افزارهای کنترل دسترسی با اندروید و iOS سازگار شده‌اند؛ اما داشتن یک فناوری معتبر که بر روی تمامی انواع تلفن‌های همراه نصب و راه‌اندازی شود کار بسیار سختی خواهد بود. مطمئناً از نظر مردم استفاده از تلفن همراه بسیار راحت‌تر از کارت یا هر وسیله‌ی دیگر است. اما کارت‌های مجاورتی به مراتب ارزان قیمت‌تر از تلفن‌های همراه هستند. در مجموع به نظر من بیومتریک ایمن‌ترین و راحت‌ترین وسیله‌ در کنترل دسترسی محسوب می‌شود.

David Sodergren: کاربری تلفن‌های همراه برای دسترسی یک فناوری جدید در این حوزه به شمار می‌رود. شاید در سال‌های آینده بتوان به راحتی مزایا و معایب آن را تشریح نمود؛ اما در حال حاضر تنها می‌توان گفت این فناوری بسیار جدید است.

Thomas Gindl: استفاده از تلفن همراه برای دسترسی، رواج روزافزونی خواهد یافت و افراد ترجیح می‌دهند به جای استفاده از کارت یا سایر روش‌ها و راه‌کارهای کنترل دسترسی، از آن استفاده نمایند.

Pierre-Antoine Larrera de Morel: تلفن همراه نقشی رو به افزایش در صنعت کنترل دسترسی پیدا خواهد کرد. این راه‌کار شیوه‌ی تبادل اطلاعات افراد با سیستم‌های حفاظتی را بهبود می‌بخشد. زمانی که یک مهندس حفاظت، به طراحی و خلق یک سیستم کنترل دسترسی می‌پردازد، از افراد می‌خواهد تا با آن مطابق با روش درستِ مخصوص به خود، کار کنند. اگر به عنوان مثال به دفتر کارتان بروید و کارت دسترسی خود را در خانه جا بگذارید، چه خواهید کرد؟ مسلماً در می‌زنید تا شخصی درب دفتر را برایتان باز کند؛ این بدان معناست که شما در ساختمان حضور دارید اما کارت خود را به دستگاه ریدر نمی‌زنید و این نشانه‌ی خوبی نیست. اما زمانی که شما تلفن همراه خود را برای دسترسی استفاده می‌کنید، به ندرت پیش می‌آید که بدون تلفن همراهتان به محل کار بروید؛ زیرا افراد به تلفن همراهشان بیشتر از کارت توجه می‌کنند. دلیل دوم آن است که ممکن است همکارانتان کارت شما را قرض بگیرند؛ اما افراد معمولاً تلفن همراه خود را به شخص دیگری قرض نمی‌دهند؛ چرا که تلفن همراه وسیله‌ای کاملاً شخصی است. بنابراین می‌توان گفت تلفن همراه دارای امنیت بالاتــری نســــبت به سایر روش‌ها است.

Patrick Knuchel: همانطور که می‌بینیم تولیدکنندگان تلفن همراه از راه‌کارهای کنترل دسترسی مختلف نظیر اثر انگشت استفاده می‌کنند. بنابراین در آینده تلفن همراه نقش بسیاری در کاربری فناوری‌های کنترل دسترسی خواهد داشت.

David Sullivan: تلفن همراه بستری بسیار مناسب برای ارتقای کنترل دسترسی می‌باشد. کمپانی‌های مختلف دستگاه‌ها و ریدرهای بسیاری تولید کرده‌اند که می‌تواند با تلفن‌های همراه همگام‌سازی شود. مسلماً با گذشت زمان دستگاه‌های بیشتری با تلفن‌های همراه سازگار می‌شوند و برنامه‌های بیشتری برای استفاده از تلفن همراه جهت دسترسی ارائه خواهد شد.

Mohammed Shameer: در آینده بیش از هر چیز، از تلفن همراه برای دسترسی استفاده خواهد شد. تلفن‌های همراه بستر مناسبی برای تشخیص هویت افراد از طریق بیومتریک می‌باشند و من فکر می‌کنم در آینده فناوری تشخیص عنبیه به جهت صحت عملکرد بالا، کاربری بیشتری خواهد داشت. اما در حال حاضر تشخیص چهره فناوری اصلی بیومتریک به شمار می‌رود؛ چرا که کاربری بسیار آسانی دارد و به راحتی می‌تواند هویت افراد را شناسایی کند.

 

مزایا و معایب فناوری‌های فعلی بیومتریک در کنترل دسترسی چیست؟

Shiraz Kapadia: امنیت و حفاظت مقوله‌‌ای بسیار مهم و حساس برای صنایع و کسب و کارهای گوناگون است. به همین جهت تجهیزات و راه‌کارهای کنترل دسترسی روز به روز با فناوری‌های بیومتریک سازگارتر می‌شوند. به نظر من بدون بیومتریک، کنترل دسترسی معنایی نخواهد داشت. بنابراین در سال‌های 2018 و 2019 شاهد رشد هرچه بیشتر بیومتریک در فناوری‌های کنترل دسترسی خواهیم بود. اثر انگشت، به دلیل مقرون به صرفه بودن و برتری‌هایی که دارد، در حال حاضر محبوب‌ترین و رایج‌ترین فناوری بیومتریک به شمار می‌رود؛ ولی به نظر من تشخیص چهره و عنبیه نیز در آینده پر کاربردتر و رایج‌تر خواهند شد. نمی‌توان گفت کدام فناوری بهتر است؛ زیرا هیچ فناوری نیست که بتواند پاسخگوی تمامی کاربری‌ها باشد. بنابراین همواره به تمام فناوری‌ها نیاز هست. شما نمی‌توانید برای تمام سفرها و مسیرهایی که می‌روید فقط یک نوع کفش را انتخاب کنید. از نظر من اثر انگشت، رایج‌ترین، مقرون به صرفه‌ترین و در دسترس‌ترین فناوری بیومتریک است. اما کم خطاترین فناوری، فناوری تشخیص عنبیه می‌باشد؛ حال آنکه این فناوری دارای کاربری سخت و هزینه‌ی بالا است. تشخیص چهره، حد واسط بین این دو فناوری به شمار می‌رود. به عبارت دیگر نه به گرانی عنبیه است و نه به ارزانی اثر انگشت.

Pierre-Antoine Larrera de Morel: به نظر من کاربران در حال گذار از فناوری‌های ارزان و پایین‌رده به سمت تجهیزات دقیق‌تر و با کیفیت‌تر هستند. به عنوان مثال، آنان دریافته‌اند که دیگر استفاده از کلید برای دسترسی، شیوه‌ی مناسب، ایمن و استانداردی نیست. همچنین به این نتیجه رسیده‌اند که بازار، هر دو راه‌کار قدیمی و نوین را عرضه می‌کند. افراد می‌دانند که امنیت از هزینه و قیمت ارزشمندتر و مهم‌تر است. سطح امنیت جهانی در حال افزایش می‌باشد و هزینه‌ی امنیت بالا کاهش یافته تا افراد بیشتری بتوانند از آن بهره‌مند شوند.

Patrick Knuchel: گزینه‌ی انتخابی افراد برای فناوری کنترل دسترسی به میزان حساسیت و اهمیت حفاظت مورد نیاز آنان بستگی دارد. فناوری تشخیص عنبیه یکی از فناوری‌های جدید بیومتریک است که بسیاری از کمپانی‌های تولیدکننده، اقدام به یکپارچه‌سازی آن با تجهیزات خود کرده‌اند. این فناوری سرعت بسیار بالایی دارد و از صحت عملکرد و دقت بالایی برخوردار می‌باشد. از جمله مزایای این فناوری، عدم نیاز به تماس فیزیکی بدن با دستگاه را می‌توان نام برد. اثر انگشت که به جرأت می‌توان گفت قدیمی‌ترین فناوری بیومتریک استفاده شده در کنترل دسترسی به شمار می‌رود، رایج‌ترین راه‌کار بیومتریک است و به نظر من در آینده نیز کاربری آن ادامه خواهد یافت.

David Sodergren: من فکر می‌کنم فناوری تشخیص چهره در میان سایر راه‌کارهای بیومتریک رایج‌تر خواهد شد؛ چرا که ما در راه‌کارهای تشخیص اثر انگشت، شاهد درصد خطای بسیار بالایی هستیم و از دیگر سو فناوری تشخیص عنبیه بسیار جوان و گران قیمت است. فناوری عنبیه برای کاربری‌ در محیط‌های بسته مناسب بوده و در فضاهای باز کارآمد نیست. این در حالی است که فناوری تشخیص چهره را در هر دو محیط داخلی و خارجی می‌توان استفاده نمود؛ بدون اینکه هزینه‌های بالایی همچون تجهیزات تشخیص عنبیه را بپردازیم. اما در نهایت، نوعِ کاربرد و شرایط افراد و مجموعه‌هاست که نوع فناوری انتخابی افراد را تعیین می‌کند تا با تجهیزات کنترل دسترسی یکپارچه ‌شود.

Randolph Um: اغلب کمپانی‌های کنترل دسترسی برای تولید دستگاه‌ها و تجهیزات خود تنها از یک نوع راه‌کار بیومتریک استفاده می‌کنند؛ حال آنکه برخی دیگر تلاش می‌کنند دو راه‌کار و یا بیشتر را همزمان با دستگاه خود یکپارچه‌سازی کنند؛ همچون استفاده‌ی همزمان چهره و اثر انگشت، چهره و عنبیه، عنبیه و کف دست. این فناوری که multi modal نامیده می‌شود در بخش‌های مختلف جهان از جمله خاورمیانه به کار خواهد رفت.

David Sullivan: من فکر می‌کنم فناوری تشخیص چهره از سایر راه‌کارها و فناوری‌های بیومتریک پرکاربردتر خواهد بود؛ زیرا اینگونه می‌توان افراد را از میان جمعیت تشخیص داد. در حال حاضر دستگاه‌های بسیاری تولید شده‌اند که قادر به یکپارچه‌سازی با فناوری تشخیص چهره می‌باشند. البته در نهایت ترجیح افراد، بستگی شدیدی به نوع کاربرد آنان دارد. اکثر افراد ترجیح می‌دهند از ریدرهای مجاورتی برای دسترسی استفاده کنند و بعضاً علاقمندند از دو یا سه لایه‌ی امنیتی مختلف برای تشخیص هویت بهره ببرند.

Patrick Knuchel: بخش کنترل دسترسی در حال نیل به سوی راه‌کارهای مبتنی بر ابر است. کاربران بیش از پیش به استفاده از این راه‌کارها و خدمات تمایل پیدا کرده‌اند. امروزه افراد، بیشتر علاقمندند اطلاعات و داده‌های خود را در حافظه‌ی ابری ذخیره نمایند؛ چرا که امنیت فضای ابری در محافظت از اطلاعات، بیشتر است.

ثبت یک پاسخ